واژه Wheedle به معنای “تلقین کردن”، “دلفریبی کردن”، “مغرور کردن” و “ترغیب کردن به چیزی” است. تلفظ این واژه به صورت /ˈwiːdəl/ است.
این واژه در زبان انگلیسی به کار می‌رود تا به فردی اشاره کند که با استفاده از حرفه‌ای و ماهرانه صحبت کردن، سعی در ترغیب کردن دیگران به انجام کاری دارد. Wheedle معمولاً به عنوان یک فعل به کار می‌رود.
مثال‌هایی از کاربرد Wheedle در جملات:
– She wheedled her way into the job. (او با تلقین و دلفریبی، راهش را به شغل پیدا کرد.)
– He tried to wheedle the secret out of her. (او سعی کرد از او راز را بیرون بکشد.)
– The salesman wheedled me into buying the expensive car. (فروشنده با ترغیب و دلفریبی، من را به خرید خودروی گران قیمت ترغیب کرد.)
مترادف‌های واژه Wheedle عبارتند از: coax, cajole, persuade, flatter و sweet-talk. متضادهای آن شامل: dissuade و discourage می‌شوند.
ریشه‌ی واژه Wheedle به زبان انگلیسی بازمی‌گردد و از واژه‌ی “wheedle” در قرن هفدهم به معنای “پرسش کردن” و “تعقیب کردن” به کار می‌رفت. این واژه احتمالاً از واژه‌ی “wheedle” در زبان هلندی به معنای “تعقیب کردن” گرفته شده است.
اولین مورد استفاده از واژه Wheedle در ادبیات انگلیسی در قرن هفدهم ثبت شده است. به طور کلی، Wheedle به عنوان یک واژه‌ی متداول در زبان انگلیسی به کار می‌رود و در مکالمات روزمره و ادبیات به طور فراوان به کار می‌رود.
