لغت “repugnant” یک واژه انگلیسی است که به معنای “منزجر کننده”، “متنفر کننده” یا “مخالفت آور” استفاده می‌شود. تلفظ این واژه به صورت /rɪˈpʌɡ.nənt/ است.
کاربردها و نقش ها:
– “Repugnant” به عنوان صفت به کار می‌رود و برای توصیف چیزی یا شخصیتی استفاده می‌شود که باعث ایجاد احساس نفرت، انزجار یا عدم قبولی می‌شود. به عنوان مثال، می‌توان گفت “اقدامات ظالمانه و ستمگرانه دیکتاتوری برای بسیاری از مردم، بسیار منزجر کننده و repugnant هستند.”
– این واژه معمولاً در مواردی که مربوط به اخلاق و ارزش‌ها استفاده می‌شود، به کار می‌رود. به عنوان مثال، “تبعیض نژادی یک رفتار repugnant است و با اصول عدالت و برابری متناقض است.”
مترادف ها و متضادها:
– مترادف های “repugnant” عبارتند از: disgusting، revolting، abhorrent، loathsome، offensive.
– متضادهای “repugnant” عبارتند از: appealing، attractive، pleasant، agreeable، desirable.
تاریخچه و ریشه شناسی:
ریشه واژه “repugnant” به زبان لاتین برمی‌گردد. این واژه از واژه‌ی “repugnans” به معنای “مخالفت کننده” گرفته شده است. در طول زمان، این واژه وارد زبان انگلیسی شده و معنای منفی و منزجر کننده را به خود گرفته است.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از واژه “repugnant” در زبان انگلیسی در قرن ۱۵ام میلادی ثبت شده است. این واژه در آثار ادبی و نوشتاری از آن زمان به کار رفته است.
توضیحات گرامری:
“Repugnant” یک صفت است و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، “a repugnant smell” (بوی منزجر کننده) یا “a repugnant behavior” (رفتار منزجر کننده). همچنین، می‌توان از قید “repugnantly” برای توصیف یک عملی که منزجر کننده استفاده کرد، مانند “He behaved repugnantly” (او رفتار منزجر کننده‌ای داشت).
به طور کلی، واژه “repugnant” برای توصیف چیزی یا شخصیتی که باعث ایجاد احساس نفرت و انزجار می‌شود، استفاده می‌شود. این واژه در مواردی که مربوط به اخلاق و ارزش‌ها استفاده می‌شود، بسیار متداول است.
