لغت “Paroxysm” یک واژه انگلیسی است که در فارسی به معنای “نشتی”، “حمله”، “تشنج” و “بیماری ناگهانی” استفاده می‌شود. تلفظ آن به صورت /pəˈrɒksɪzəm/ است.
این واژه در متون پزشکی و علمی به کار می‌رود و به معنای یک وضعیت ناگهانی و شدید استفاده می‌شود. معمولاً به وضعیت‌هایی اشاره دارد که با تغییرات ناگهانی و شدید در عملکرد یک سیستم یا بدن همراه است. به عنوان مثال، می‌توان به حمله‌های تشنجی در بیماران صرعی، حمله قلبی، یا حمله آسم اشاره کرد.
این واژه معانی و کاربردهای متنوعی دارد. به عنوان مثال، در متنوعیتی از موارد می‌توان به تشنج‌های عصبی، حملات خشم، حملات خنده، حملات ناگهانی درد، و حملات ناگهانی اضطراب اشاره کرد.
مترادف‌هایی برای “Paroxysm” عبارتند از: “fit”، “spasm”، “convulsion” و “seizure”. متضادهایی برای این واژه وجود ندارد.
درباره تاریخچه و ریشه شناسی این واژه، “Paroxysm” از واژه یونانی “paroxysmos” به معنای “تشنج” و “حمله” گرفته شده است. این واژه در اوایل قرن هفدهم وارد زبان انگلیسی شده است.
اولین مورد استفاده از این واژه در زبان انگلیسی در سال ۱۶۲۳ ثبت شده است. از آن زمان به بعد، این واژه در متون پزشکی و علمی به کار رفته و به تدریج در زبان عامیانه نیز رایج شد.
در گرامر، “Paroxysm” یک اسم است و معمولاً به صورت مفرد استفاده می‌شود. به عنوان مثال، می‌توان گفت “He had a paroxysm of coughing” به معنای “او یک نشتی سرفه داشت”.
