Minimum یک واژه انگلیسی است که در فارسی به معنای حداقل، کمینه، کمترین و حداقل مقدار استفاده می‌شود. تلفظ این واژه به صورت /ˈmɪnəməm/ است.
کاربردهای واژه Minimum در زبان انگلیسی بسیار گسترده هستند. این واژه در موارد زیر به کار می‌رود:
– در ریاضیات، به مقدار کمینه یک تابع یا یک مجموعه اشاره دارد.
– در فیزیک، به مقدار کمینه یک ویژگی فیزیکی مانند دما، فشار و غیره اشاره دارد.
– در محاسبات، به مقدار کمینه یک مجموعه داده‌ها اشاره دارد.
– در زبان‌های برنامه‌نویسی، به مقدار کمینه یک شرط یا یک متغیر اشاره دارد.
مترادف‌های واژه Minimum عبارتند از: کمینه، حداقل، کمترین، کمتر، کوچکترین، کم، ناچیز، اندک و محدود.
متضادهای واژه Minimum عبارتند از: بیشینه، حداکثر، بیشترین، بیشتر، بزرگترین، زیاد، فراوان و بی‌محدود.
ریشه واژه Minimum به زبان لاتین بازمی‌گردد و از واژهٔ minimus به معنای کمینه گرفته شده است.
اولین مورد استفاده از واژه Minimum در دهه ۱۶۰۰ میلادی بوده است. در آن زمان، این واژه در معنای کمینه در کتاب “The Elements of Geometrie” اثر جان دیوی به کار رفته است.
در گرامر، واژه Minimum به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال:
– The minimum amount of sugar required for this recipe is one tablespoon.
– We need to reach the minimum number of participants before we can start the workshop.
همچنین، واژه Minimum به عنوان اسم نیز به کار می‌رود. به عنوان مثال:
– The minimum for this job is $15 per hour.
– The company has set a minimum of 500 units for this product.
